Kandaki üre oranının normalin üzerinde olması halidir. Çeşitli sebeplerle ortaya çıkan böbrek yetmezliğinin son döneminde meydana gelip, şuur bulanıklığı ve koma içinde ölüme götüren hastalık hâli. Üremi; sinir sistemi, mîde-barsak ve kalp damar sistemleri yönünden çeşitli belirtiler veren, üre birikimi ve asidozla kendini gösteren bir çeşit zehirlenmedir.İdrarla atılması gereken üre, ürik asit ve kreatinin gibi azot metabolizma aıtıkları kanda birikerek zehirlenmeye benzer belirtiler gösterir. Bunların en tehlikelisi üre olup kandaki oranı yüzde 50 mg'ın üzerine çıktığında zehirlenme belirtileri başlar.
Belirtileri: Üre, başlıca, protein yıkımından ortaya çıkan, az reaktif bir maddedir. Çeşitli vücut salgılarında ürenin bulunması istenmeyen sonuçlar doğurur. Tükürükle salgılanan üre, ağızda kötü bir tada ve kötü soluk kokusuna yol açar, çünkü, burada üre, mikro-organizmalar tarafından amonyak’a yıkılır. Mide sıvısıyla salgılandığında, yıkım ürünleri ülserleşmeye ve mide iç yüzünün kanamasına neden olduğundan, kusma ve bulantıya neden olur. Diğer üremi belirtileri, baş ağrısı, baş dönmesi, geçirilmeyen hıçkırır ve ağır şekillerinde de, böbrekm yetmezliği sonucu ortaya çıkan çırpınmalar ve komadır.
Tedavi: Böbrek yetmezliğinin her şekli, üremiye neden olur. Bundan ötürü tedavi nedene yöneliktir. Uygun vakalarda, suni böbrek kullanılabilir. Kronik vakalardaysa, ömür boyu diyaliz (bkz.) gerekir.
Bazı ender rastlanan vakalarda, yüksek kan üre düzeyi, herhangi bir böbrek hastalığı olmaksızın, bozuk çalışan böbreklerden ötürü görülebilir. Bu tip vakalar, prerenal üremi vakaları adını alır ve tedavi, üremiyi artıran nedene yöneliri. Bu neden, genellikle, ağır yaralanmalarda, ameliyat sonrası devrede görülebilen, sıvı ve elktrolit dengesi bozukluğudur.