yer ve isim vermeyeceğim....
konuyu fazlada uzatmayacağım aslında..askerlik yıllarımdaki bana göre ilginç ilginçlikten ziyade NE KADAR DİKKATSİZ olduğumuzu hala tebessümle anımsadığım bi tecrübe..
başarılı bir kule operatörüydüm(telsiz kule) bulunduğum yer hudut ayrıca bağlı olduğum köy de bir pkk sempatizanı ve yataklık yapılan bir yer kısacası çok ama çok tehlikeli bi yer..İlk köye gidişim karakola geldikten çok uzun bir süre sonra oldu..oradaki bakkala ihtiyacımız olan şeyleri almak için çeşitli zamanlarda askerler giderdi ..işte öyle bir gün karakol komutanı benide yanına aldı birlikte gittik..bakkal olan zaat sürekli bana bakıyordu ..bense oralı bile olmuyordum krk. komutanını bıraktı benımle konusmaya calışıyordu ..bense kesik kesik cümlelerle onunla konuşmak istemiyor ve sallıyordum .burada önemli olan şey BAKKAL İLE İLK DEFA GÖRÜŞÜYOR BİRBİRİMİZİ İLK DEFA GÖRÜYOR OLMAMIZDIR.bana sen kimsin diyor seni ilk defa görüyorum gibi değişik sorularla beni tanımaya çalışıyordu tanımamasıda oldukça doğaldı tabii herneyse..tam çıkacakken bana dönüp SENİ TANIDIM SEN BİZİM KARAKOLUN KULE OPERATÖRÜSÜN dedi..(oradaki köylüler askere we karakola bizim karakol bizim askerlerimiz diye hitab eder)bende evet dedim ve çıktık
karakola geldik benim kafa karakolda bastı tabi olayı..karakol komutanına dedimki yahu bu bakkal beni nerden tanıyor... komutanda gayet sakin o bakkal herkesi tanır senimi tanımayacak dedi...bende final olan cümleyi söyledim BAKKALIN BENİ TANIMASI İÇİN BENİ DAHA ÖNCEDEN GÖRMÜŞ OLMASI GEREKİYOR KOMUTANIM .......
bir sessizlik kapladı SESİM DEN TANIDI KOMUTANIM dedim çünkü telsizlerimizi dinliyor ona göre bize karşı eylem hazırlıklarını yönlendiriyorlardı..
bir anda ikimizde donakaldık ve ben karakol komutanımın emriyle bağlı bulunduğumuz birlikten hemen buna önlem alınabilecek ekip ve ekipmanlar istedik
önemsiz gibi gelebilir bu anlattığım olay ama benim hayatımda anımsadığım daha doğrusu kendimi garip hissettiğim bi andı ...